Islantilla to plaża i społeczność składająca się z nadmorskich gmin Isla Cristina i Lepe, położona w prowincji Huelva, w Andaluzji, w regionie znanym jako Costa de la Luz, w południowo-zachodniej Hiszpanii. Mancomunidad powstało w 1991 roku z myślą o tym, by stać się jedną z atrakcji turystycznych prowincji Huelva. Znajduje się pomiędzy plażą Urbasur na zachodzie i La Antilla na wschodzie. Jego nazwa pochodzi od połączenia Isla Cristina i La Antilla. W 2010 r. liczyła 1 261 mieszkańców (INE 2010) rozmieszczonych w następujący sposób: 528 w Isla Cristina i 733 w Lepe. Ciągła tkanka miejska o długości ponad 5 km, biegnąca od Urbasur do La Antilla, ma zimą stałą populację 2 799 mieszkańców (INE 2015), choć latem liczba ta może sięgać 100 000.
Historia
Przed Islantillą
Teren, na którym znajduje się Islantilla, był obszarem rolniczym z kilkoma gospodarstwami w dolnej części i wąwozami w górnej. Zalewane przez deszcze i przypływy w czasie sztormów, gospodarstwa te nie były zbyt wydajne i często były porzucane. Górna część składała się z wąwozów, lasów sosnowych i zarośli, zwanych w okolicy "cabezos".
Fundacja Islantilla
Na początku lat 90-tych, po stworzeniu podstaw z punktu widzenia urbanistyki, rady miejskie Lepe i Isla Cristina powołały do życia Mancomunidad de Islantilla, którego celem było przyciągnięcie innego rodzaju turystów niż ci, których przyciągały oba miasta, o wyższej jakości i o pewnej sile nabywczej. Jeśli kompleks miejsko-turystyczny zostanie zaprojektowany z myślą o zmianie rodzaju turystyki istniejącej na tym obszarze, o zapewnieniu wyższej jakości infrastruktury i oferty spędzania wolnego czasu, która do tej pory nie istniała, Mancomunidad zamierza przekazać wszystkim mieszkańcom tego obszaru, za pośrednictwem rad miejskich, korzyści, jakie mogą wyniknąć z jego realizacji.
Rozbudowę można podzielić na dwa etapy, choć ostatnio można dodać jeszcze trzeci. W pierwszej fazie, w 1992 r., ukończono budowę pierwszego obiektu hotelowego (4-gwiazdkowy hotel Confortel, finansowany ze środków fundacji ONCE), otwarto 27-dołkowy klub golfowy, wybudowano pierwsze mieszkania w części górnej i dolnej, a wkrótce potem centrum handlowe w stylu rustykalnym na plaży. W późniejszej fazie, już w następnej dekadzie, projekt jest w pełni rozwinięty i obejmuje nowe hotele czterogwiazdkowe, osiedla domów jednorodzinnych i mieszkań, rozbudowę obiektów golfowych oraz nowe centrum handlowe w górnej części Islantilli, zwane La Hacienda. W 2006 r. rozpoczęto budowę dużego obiektu o nazwie La Cigüeña, skierowanego głównie do obywateli holenderskich, a w końcu otwarto dla publiczności trzecie, bardziej kompaktowe centrum handlowe o nazwie Varadero.[potrzebne cytaty] Zamierza się rozszerzyć, poza pierwotne plany, zabudowę w kierunku północnym. Projekt został zatwierdzony przez PGOU Isla Cristina w 2008 r. i przeszedł etap publicznego ujawnienia i zarzutów, a także został zatwierdzony na poziomie parlamentu andaluzyjskiego - podała PGOU.
Zawsze istniała dobra współpraca między inicjatywami prywatnymi i publicznymi, reprezentowanymi przez rady miejskie za pośrednictwem Mancomunidad, które zawsze poszukiwały wspólnych punktów zainteresowania, aby rozwijać projekt w celu przyciągnięcia turystyki wysokiej jakości.
Komunikacja i środowisko
Znajduje się około 20 km od Portugalii, 40 km od miasta Huelva i 120 km od Sewilli, z transportem publicznym do tych dwóch miast, kilkoma autobusami z Isla Cristina, które przejeżdżając przez Islantillę, docierają do Huelvy i Sewilli. Ponadto dojazd z autostrady A-49 samochodem osobowym umożliwia szybkie połączenie z dworcami kolejowymi i lotniskami w regionie.
Porty lotnicze
Najbliżej urbanizacji znajdują się lotniska w Faro (60 km), Sewilli (125 km) i Jerez de la Frontera (200 km).
kolej
Z dworca w Huelvie kursują bezpośrednie połączenia kolejowe do Madrytu-Puerta de Atocha, Sewilli-Santa Justa i Zafry, do których kursują pociągi regionalne.
Samochód prywatny
Drogą lądową do wybrzeża prowadzi autostrada A-49 łącząca Sewillę i Ayamonte, która łączy się bezpośrednio z Portugalią. Droga N-431, która łączy Sewillę z Ayamonte, przestała być powszechnie używana po oddaniu do użytku przedłużenia drogi A-49 do granicy z Portugalią. Obecnie z autostrady jest także nowy zjazd, który zapewnia bezpośrednie połączenie z Islantillą bez konieczności wjeżdżania do centrum miasta. Do czasu jej wybudowania droga łącząca Lepe z La Antillą, a następnie droga A-5054 łącząca La Antillę z Isla Cristina, była najczęściej wybieraną trasą przez przybyszów z północy i wschodu półwyspu. Z Portugalii, Ayamonte lub Isla Cristina można dojechać drogą N-431 do skrzyżowania w El Empalme, a następnie drogą A-5150, która łączy ten punkt z Isla Cristina, a następnie drogą A-5054 z Isla Cristina do Islantilla, przecinając Pozo del Camino, Isla Cristina i Urbasur.
Usługi autobusowe i autobusy miejskie
Z Isla Cristina do Sewilli przez Islantillę kursuje kilka autobusów. Kilku przewoźników autobusowych obsługuje trasy Madryt-Sewilla, Isla Cristina-Islantilla-Huelva-Sewilla, Isla Cristina-Barcelona i inne prowincje Hiszpanii (Autobusy Damas, Socibus i Suroeste w Isla Cristina).
Opis
Kompleks miejsko-turystyczny Islantilla, stowarzyszenie utworzone przez gminy Isla Cristina i Lepe, znajduje się na zachodnim wybrzeżu Huelvy, na styku tych dwóch gmin. Ma stabilną populację 1 261 mieszkańców, rozłożoną pomiędzy dwie gminy w podobnych proporcjach (INE-2010) i zorganizowaną wzdłuż promenady, która zachowuje odpowiedni podział z wydmami i plażą w części południowej oraz siecią dołków pola golfowego w części północnej.
Na wschodnim krańcu promenady znajduje się Barriada de los Pescadores w centrum La Antilla. W przeciwnym kierunku promenada prowadzi dalej do Urbasuru. Oba jądra powstały przed Islantillą, tworząc obecnie ciągłą sieć ulic, choć mniej lub bardziej zróżnicowanych ze względu na jednorodność stylu budynków w Islantilli i działek jednorodzinnych w Urbasur z jednej strony, a wyższych bloków w La Antilla z drugiej. Zarówno w Urbasur, która jest bardziej rustykalna z przeplatającymi się lasami sosnowymi, jak i w La Antilla, która jest bardziej zorientowana na pionową zabudowę, znajdują się usługi, które uzupełniają ofertę Islantilli, takie jak restauracje i supermarkety, a także bary na plaży.
W Islantilli można wyróżnić dwa wyraźne obszary: obszar w pobliżu plaży na południu i obszar pola golfowego na północy, w rejonie wąwozów i wzgórz. W części południowej, położonej przy plaży, znajdują się cztery hotele, mieszkania dla turystów oraz dwa centra handlowe, w tym jedno z wielosalowym kinem, oba z supermarketami, sklepami i różnymi restauracjami. W górnym obszarze znajduje się pole golfowe (wymienione przez magazyn Golf Digest jako jedno ze 100 najlepszych pól w Europie) oraz osiedla domów jednorodzinnych i bliźniaczych, gdzie znajduje się również inne centrum handlowe obsługujące tę część kompleksu.
Obszar ten charakteryzuje się przyjemnymi temperaturami, z łagodnymi zimami i ciepłymi latami, łagodzonymi przez prądy oceaniczne, oraz nasłonecznieniem przez większą część roku (3200 godzin rocznie); jest on również położony między naturalnymi obszarami "Marismas del Río Piedras y Flecha del Rompido" i "Marismas de Isla Cristina". Znajduje się w pobliżu Parku Narodowego Doñana i jest punktem przelotowym dla ptaków wędrownych. Środowisko jest atrakcyjne ze względu na różnorodność flory i fauny.
Podejście wstępne
Mancomunidad de Islantilla, utworzony przez rady miejskie Lepe i Isla Cristina, został stworzony jako instrument wspólnego nadzoru nad projektem urbanistyczno-turystycznym Islantilla.
Oprócz kompetencji ściśle urbanistycznych, Mancomunidad odzwierciedla ideę rad miejskich Lepe i Isla Cristina, aby wspólnie i w sposób skoordynowany pracować na rzecz rozwoju społeczno-gospodarczego regionu, łącząc siły w istotnych dziedzinach, takich jak szkolenia, zatrudnienie, promocja gospodarcza, turystyka i środowisko, a także mając za podstawowy cel podniesienie poziomu życia mieszkańców obu gmin, maksymalizując społeczną rentowność projektu miejsko-turystycznego.
Obecnie na terenie kompleksu znajduje się 2 425 miejsc noclegowych w hotelach i mieszkaniach, trzy centra handlowo-rozrywkowe, pole golfowe z 27 dołkami oraz liczne prywatne osiedla, z których prawie wszystkie mają charakter krajobrazowy. Całkowita powierzchnia zabudowanych terenów wynosi ponad dwa miliony metrów kwadratowych.
Plaże i porty
Plaża
Plaża w Islantilla posiada prysznice, jest dostępna dla osób o ograniczonej sprawności ruchowej, a w sezonie letnim działają tu dwie szkoły żeglarskie i usługi rekreacji morskiej. Przy promenadzie znajdują się dwa tarasy barowe, które nie są ukierunkowane na typowe restauracje typu chiringuito. Szerokość plaży jest zmienna, w zależności od pory roku i stanu regeneracji po sztormach, które mogły wystąpić w sezonie zimowym. Plaża posiada certyfikat Q for Tourist Quality i co roku otrzymuje nagrody, takie jak Błękitna Flaga, przyznawana przez Europejską Fundację Edukacji Ekologicznej (FEE), oraz Flaga EcoPlayas. Turystyki oraz Hiszpańską Federację Gmin i Prowincji (FEMP) do udziału w pionierskim projekcie SICTED (Integralny System Jakości Turystyki w Celach Turystycznych), ze względu na swoje zaangażowanie w turystykę wysokiej jakości.
Pobliskie porty
Najbliższe porty turystyczne i sportowe to Isla Cristina, El Terrón, Punta del Moral i Ayamonte.
Działania
Rekreacja i sport
Sportami par excellence na Islantilli są golf i żeglarstwo, ponieważ oprócz 27-dołkowego pola golfowego podzielonego na 3 rundy, w sezonie letnim działają tu dwie szkoły żeglarskie zlokalizowane tuż przy plaży. Ponad 3200 godzin słonecznych w roku zachęca do uprawiania sportów na świeżym powietrzu. W okolicy można uprawiać takie dyscypliny, jak jazda na rowerze, bieganie, tenis, paddle tennis, footgolf, nordic walking, kitesurfing, windsurfing, kajakarstwo, itp. W okolicy można uprawiać turystykę pieszą wzdłuż wiejskich ścieżek i odkrywać naturalne przestrzenie, które znajdują się w pobliżu.
Trasy i wycieczki po regionie
Istnieją różne opcje, które umożliwiają zwiedzającym poznanie najbardziej zróżnicowanej morfologii prowincji, z wyróżnieniem pięknych krajobrazów, które prowadzą nas od wybrzeża do gór, przez El Condado i El Andévalo.
W pobliżu znajdują się bagna Paraje Natural Marismas del Río Piedras i Flecha del Rompido oraz Paraje Natural de las Marismas de Isla Cristina. Nieco dalej znajduje się park naturalny Sierra de Aracena y Picos de Aroche oraz Park Narodowy Doñana, największy rezerwat biologiczny w południowej Europie. W pierwszej z nich znajduje się jedna z największych zwiedzanych jaskiń w Europie: Gruta de las Maravillas, z ogromnymi salami z formacjami stalaktytów i stalagmitów oraz wewnętrznymi jeziorami. Inne interesujące trasy to: Lugares Colombinos nad rzeką Tinto, skąd wypływały statki, które odbyły podróż odkrywczą do Ameryki: La Rábida, Palos de la Frontera i Moguer, gdzie urodził się laureat Nagrody Nobla Juan Ramón Jiménez; w południowo-wschodniej części prowincji znajdują się tereny wiejskie, z których pochodzą słynne wina Condado, posiadające własną nazwę pochodzenia; Zwiedzanie prowincji uzupełnia gastronomia Andévalo i gór Huelva (szynka Jabugo), a także obszar górniczy (patrz Minas de Riotinto), z największą kopalnią odkrywkową w Europie i historią sięgającą czasów rzymskich, a nawet enigmatycznej kultury Tartessos.
Gastronomia w regionie
Gastronomia opiera się przede wszystkim na owocach morza, pochodzących z ważnego portu rybackiego Isla Cristina, ale także na truskawkach z Lepe w sezonie ich zbiorów. W prowincji Huelva wyróżniają się wyborne wina "Denominación del Condado de Huelva", finos, amontillados i generosos, wyśmienita szynka Jabugo oraz inne produkty wieprzowe. Ryby i owoce morza z pobliskiego portu to m.in. krewetki białe, ale także krewetki, a także langustyny, langustynki, scampi, małże, małże, małże, szczaw.
Bardzo popularne są różnorodne potrawy, takie jak tuńczyk z cebulą, mątwa z bobem, płaszczka w papryce, wykwintne dania z ryżu z owocami morza, szeroki wybór gulaszy, pimentadas, tuńczyk solony, konserwowany i w puszkach, pellejito en atún (skóra z tuńczyka) i wiele innych. Jeśli chodzi o wyroby cukiernicze, w regionie tym można znaleźć szeroki wybór tradycyjnych, ręcznie wyrabianych słodyczy, takich jak sułtanki kokosowe, borregos i coca, typowe wielkopostne słodycze z migdałów oraz anielskie włosy z cytronu.
Festiwale i imprezy
Ze względu na to, że Islantilla powstała niedawno, brakuje tu tradycyjnych festiwali, choć w sąsiednich miejscowościach można znaleźć dobrą próbkę andaluzyjskiego i lokalnego folkloru.
Islantilla Film Festival, dawniej znany jako Islantilla International Unpublished Film Festival, to festiwal odbywający się tu w lipcu i sierpniu, co zbiega się z sezonem letnim, i charakteryzujący się projekcją filmów fabularnych i krótkometrażowych na otwartych przestrzeniach, bezpłatnymi i plenerowymi seansami.
Pole golfowe
Zaprojektowane przez Enrique Canalesa i Luisa Recasensa, 27-dołkowe pole golfowe Islantilla znajduje się w najważniejszym kompleksie sportowo-rezydencjalnym na wybrzeżu Huelvy. Nie na próżno - zajmuje on 300 hektarów, czyli obszar, na którym początkowo planowano stworzyć ośrodek olimpijski, ośrodek jeździecki, marinę, kasyno i obiekty mieszkalne dla 22 tys. osób. Ten początkowy projekt został zmodyfikowany do dzisiejszego ośrodka. Pole ma obfite fairway'e i duże greeny, dzięki czemu zawsze ma się wrażenie, że istnieje możliwość wykonania birdie. Na terenie pola znajduje się domek klubowy w stylu andaluzyjskich kolonii. W 1995 r. w Islantilli rozegrano turniej Turespaña Open de Andalucía, którego zwycięzcą został Niemiec Alexander Cejka.
