Park Calblanque, Monte de las Cenizas i Peña del Águila znajduje się we wschodnim sektorze Sierra minera de Cartagena-La Unión, w pobliżu Mar Menor i Cabo de Palos, pomiędzy gminami Cartagena i La Unión w autonomicznej wspólnocie Murcji w Hiszpanii. Prawie cała powierzchnia parku należy do gminy Cartagena. Znaczenie parku jako parku naturalnego wynika z jego naturalnego piękna i faktu, że jest to obszar naturalny o dużym walorze przyrodniczym.
Ze względu na znaczenie jego różnorodności biologicznej i obecność licznych endemitów botanicznych, jest on chroniony przez ustawodawstwo Wspólnoty Autonomicznej Regionu Murcji (Ley de Ordenación y Protección del Territorio de la Región de Murcia de 1992) jako park regionalny. Został on również uznany za teren mający znaczenie dla Wspólnoty (SCI).
Została zaproponowana przez Unesco do uznania za rezerwat biosfery, ale nie udało się tego zrobić ze względu na interesy i działalność przemysłową gminy Cartagena i La Unión.
Planowana budowa portu kontenerowego w Gorguel, rozwój działalności przemysłowej w Cartagenie, projekt restrukturyzacji Zatoki Portmana czy przekształcenie wylewki kanalizacji deszczowej w Cala Reona w podwodny zbiornik ścieków fekalnych są niezgodne z deklaracją Calblanque jako Rezerwatu Biosfery.
Tereny podmokłe Salinas de Rasall lub Calblanque znajdują się w południowej części laguny i należą do parku Calblanque, Monte de las Cenizas i Peña del Águila; pozostałe części stoków należą do basenu Morza Śródziemnego. Obszar ten charakteryzuje się dużą różnorodnością ekologiczną i środowiskową: występują tu systemy wydm, wydmy piaszczyste, słone bagna, słone stawy, zatoki i klify. W parku i jego sąsiedztwie od czasów rzymskich prowadzono prace górnicze. W bezpośrednim sąsiedztwie znajduje się zatoka Portmán, w której doszło do poważnej katastrofy ekologicznej. Geologia () Geologia ()
Ten park regionalny znajduje się we wschodnim sektorze Sierra de Cartagena, pasma górskiego, które jest jednym z ostatnich przedgórzy Kordylierów Betic, powstałych w okresie trzeciorzędu, podczas tzw. orogenezy alpejskiej, w wyniku zderzenia europejskiej i afrykańskiej płyty tektonicznej. Składa się z dwóch jednostek tektonicznych, z których jedna to Sierra de Cartagena, a druga Sierra de Cartagena.
W tym parku regionalnym występuje duża różnorodność gatunków botanicznych w różnych ekosystemach. Szczególne znaczenie mają endemity i iberoafrykanizmy, wśród których wyróżnia się klejnot botaniczny parku, araar, jałowiec jeżynowy lub cyprysik kartagiński (Tetraclinis articulata), roślinny relikt epoki trzeciorzędu. Wyjątkowym endemitem jest rogownica kartagińska, która jest poważnie zagrożona wyginięciem po pożarze, jaki wybuchł na tym obszarze w 1988 r.[20
Obok cyprysika kartagińskiego występuje tu wiele palmet, artosów (Maytenus senegalensis), rogownic (Periploca angustifolia) i goryczek (Calicotome intermedia). Znajdują się tu również obszary zalesione sosnami Aleppo, a drzewa figowe i szarańczyn strąkowy są bardzo powszechne.
Rośliny występujące na kopalnych wydmach są zazwyczaj rupieciolubne, niektóre z nich są mięsiste, jak koper morski, a inne płożące się, jak stokrotka nadmorska.
Ssaki: lisy i króliki, a także borsuki i kuny.
Ptaki: Nadbrzeżne pasmo górskie jest domem dla sokoła wędrownego, puchacza i orła Bonelliego. Na obszarze solnisk Rasall, o bardzo zniszczonym ekosystemie, można spotkać: szczudłaki, flamingi, czaple, awokoty, sieweczki, piaskowce i mewy, a także szelągi.
Gady: jaszczurka Cory'ego, jaszczurka czerwonobrzucha, skink iberyjski, kameleon pospolity i jaszczurka okularowa.
Ryby: Na słonych równinach wyróżnia się obecność fartetu, endemicznej ryby z południowo-wschodniej Hiszpanii, zagrożonej wyginięciem.
Na terenie chronionego parku regionalnego znajdują się ślady przeszłości historycznej. Na szczególną uwagę zasługują:
Zapowiedziana w lutym 2010 roku rewizja PGMO w Kartagenie pozwoli na przekwalifikowanie terenów przylegających do parku. Ze względu na wysoką wartość ekologiczną obszaru dotkniętego katastrofą oraz duży wpływ na środowisko naturalne planowanej urbanizacji, Stowarzyszenie Obrony Cabo Palos i ANSE potępiły tę sytuację.[21
Kompleks Manga Club, znajdujący się na terenie gminy Los Belones, rozbudowuje obecnie swoje obiekty i jeszcze bardziej eksponuje swoje nabrzeże, wywierając negatywny wpływ wizualny na zatokę Cala de las Mulas oraz na plażę Playa Larga w Calblanque.