Ajuy to region i wioska w gminie Pájara, na wyspie Fuerteventura (Wyspy Kanaryjskie, Hiszpania), położona u wylotu wąwozu Barranco de Ajuy, 10 kilometrów od centrum miasta. Toponim jest rdzenny.
Geografia
Jest to obszar, na który składają się małe wąwozy, w tym wspomniany wąwóz Ajuy i wąwóz Barranco del Aulagar, oraz grzbiety schodzące z gór do morza, gdzie tworzy się klif nadmorski biegnący wzdłuż zachodniego wybrzeża Fuerteventury. Jest to obszar o nierównej rzeźbie terenu, z wyjątkiem niewielkiej równiny Tablero Comisianes. Na tym obszarze znajduje się ważna kolonia tarajales i palm.
Historia
W "Diccionario Geográfico-Estadístico-Histórico" Pascuala Madoza (1845-1850) wspomina się o nim jako o nawadnianym obszarze rolniczym, na którym uprawiano proso, ziemniaki, barillę, owoce i bawełnę, ale populacja była symboliczna, ograniczona do 4 domów ziemnych i 3 chat zamieszkałych przez 9 osób. Przez cały XX wiek nieliczna ludność zamieszkująca ten obszar utrzymywała się dzięki hodowli zwierząt, rolnictwu i rybołówstwu, które było ograniczone warunkami panującymi na morzu.
Plaża
Obok tej małej wioski znajduje się plaża o tej samej nazwie, znana również jako Puerto de la Peña, ponieważ w dawnych czasach była ona wykorzystywana jako miejsce załadunku zboża i zwierząt hodowlanych z wyspy Fuerteventura przeznaczonych na rynek krajowy lub nawet do Dolnej Andaluzji i na Maderę, co zostało zapisane w protokołach porozumień Cabildo Fuerteventura (Rady Wyspy Fuerteventura).
Jest to plaża składająca się z ciemnego piasku, żwiru i kamyków, o długości 270 metrów i szerokości 30 metrów. Fale są silne i wietrzne.
Pomnik przyrody Ajuy
Ajuy znajduje się na terenie Parku Wiejskiego Betancuria, ale jego szczególne cechy nadają mu bardziej specyficzną kategorię ochrony i od 19 grudnia 1994 r., zgodnie z Ustawą o Przestrzeniach Naturalnych Wysp Kanaryjskich, jest on klasyfikowany jako pomnik przyrody.
Ochrona ta wynika z obecności złoża starożytnych materiałów o niezwykłym znaczeniu naukowym, w którym występują osady oceaniczne i skamieniałości zwierząt morskich, które już zniknęły. Zawiera również formy odziedziczone z innych czasów, wymodelowane w warunkach środowiskowych odmiennych od obecnych, które wyróżniają się jako pojedyncze elementy o wielkim pięknie.
