Plaża El Matorral to plaża położona w pobliżu miejscowości Morro Jable, w gminie Pájara (Fuerteventura, Wyspy Kanaryjskie, Hiszpania). Znana jest również jako plaża Morro Jable lub Jandía, ponieważ znajduje się na południowym wybrzeżu Jandía, półwyspu obejmującego całą południowo-zachodnią część wyspy Fuerteventura.
Ma ono długość około 4325 m i średnią szerokość 60 m. Czyste, turkusowe wody są idealne do uprawiania różnych sportów wodnych i pływania. Przeważający wiatr sprzyja uprawianiu windsurfingu, dla którego istnieje kilka szkół i wypożyczalni desek. Nurkowanie można uprawiać w dwóch ściśle określonych miejscach: El Veril Grande, na odcinku wybrzeża przed latarnią morską Morro Jable, oraz El Veril Chico, około 200 metrów dalej.
Do plaży można łatwo dotrzeć pieszo lub samochodem z Morro Jable lub z dróg dojazdowych przy głównej drodze (Ruta de las Dunas), ale tylko pieszo. Znajdują się tu liczne kompleksy hotelowe i ośrodki wypoczynkowe, ale mimo to plaża jest średnio obłożona, co pozwala cieszyć się nią bez tłumów.
Latarnia służy nie tylko jako sygnał ostrzegawczy dla tych, którzy żeglują wzdłuż jej brzegów, ale także jako podział między plażami dla nudystów i nie-nudystów: na północ od latarni znajdują się plaże dla nudystów, a na południe, na odcinku w pobliżu Morro Jable - dla nie-nudystów.
Znajdują się tam stanowiska ratowników i nadzoru, a wody mają umiarkowane fale.
Co roku otrzymuje Błękitną Flagę przyznawaną przez Europejską Fundację Edukacji Ekologicznej za jakość usług i optymalne warunki środowiskowe..
Jest to przybrzeżny sektor plaży Matorral, który od 1994 roku znajduje się na liście Chronionych Obszarów Naturalnych, zgodnie z Ustawą o Obszarach Naturalnych Wysp Kanaryjskich, a jego całkowita powierzchnia objęta ochroną wynosi 115,6 ha. Celem tej deklaracji jest zachowanie najlepszej reprezentacji bardzo szczególnego ekosystemu przybrzeżnego: słonego bagna. Popularnie zwanego Saladarem.
Popularnie nazywany Saladar de Jandía, jest zbiorowiskiem roślinnym, które wytrzymuje okresowe zalewanie przez wysokie fale. Główną trudnością, jaką muszą pokonać rośliny, jest ogromne stężenie soli, które wchłaniają. Rozwiązali ten problem, magazynując duże ilości wody w grubych liściach, dzięki czemu zmniejszyli zawartość soli. Innym sposobem jest wydzielanie go przez drobne gruczoły rozmieszczone wzdłuż liści. Gleby składają się głównie z drobnoziarnistych mułów i glin, które są bardzo zagęszczone z powodu kolejnych zalewów.