Baleal to mały półwysep (niegdyś wyspa) położony na północ od Peniche w zachodniej części Portugalii, oddzielony od stałego lądu groblą, tworzącą plażę o drobnym, białym piasku. W ciągłości półwyspu, na południu znajduje się wysepka Terra, a na północy wyspa Pombas i wysepka Fora.
Baleal odziedziczył tę nazwę dzięki prowadzonym w przeszłości na dużą skalę połowom wielorybów i tuńczyków.
Plaża i działalność kąpielowa
Miejscowość Baleal, położona w gminie Peniche, stała się letnim kurortem z potencjałem do uprawiania sportów wodnych. Ze względu na swój kształt przypominający półwysep, po północnej stronie wąskiego pasma piasku łączącego ponton Baleal ze stałym lądem, osoby przebywające na plaży mogą jednocześnie leżeć na plecach i być zwrócone twarzą do morza. Odcięte jedyną drogą dojazdową do miasta, posiada przyjemne bary i restauracje z esplanadą, doskonałą alternatywę na chłodniejsze dni. Morze trochę niebezpieczne i bardzo wietrzne w zimie. Po stronie południowej morze jest spokojniejsze, a wiatr łagodniejszy, zwłaszcza latem.
Surfing w Baleal
W parafii Ferrel surfing pojawił się mniej więcej w latach 80. na plaży Baleal. Od tego momentu rozpoczął się gwałtowny wzrost liczby mieszkańców Baleal, ale także budowa domów, mini-marketu, sklepów surfingowych, barów, parkingów oraz koegzystencja pomiędzy miejscowymi i obcokrajowcami, którzy mniej więcej latem zawsze wynajmują domy/hostele w Baleal lub Ferrel.
Obecnie plaża Baleal jest jednym z najświętszych miejsc dla surferów w Portugalii i nie tylko, bo na przykład: wiosłowanie, wędkowanie i inne… Baleal ma wyjątkową cechę, której nie ma żadna inna plaża w kraju, a jest nią towarzyskość, różne języki, które słyszymy i rozmawiamy z surferami, niezależnie od tego, czy pochodzą z Brazylii, Francji, Wielkiej Brytanii, Australii, USA, Kanady, czy też z innych krajów. Na wybrzeżu Ferrel znajdują się również inne większe miejsca z warunkami do uprawiania surfingu, takie jak Pico da Mota, Almagreira, Lagido, Prainha, Cantinho da Baía i Cova da Alfarroba.
Dziedzictwo
Kaplica Santo Estêvão
Niewiele wiadomo o budowie kaplicy, ale wiadomo, że mogła ona powstać na cześć świętego Estevão (patrona rybaków).
Kaplica Santo Estevão, znajdująca się na półwyspie Baleal (wewnątrz wyspy), to mała świątynia zbudowana na skale, pochodząca prawdopodobnie z XVI lub XVII wieku. W tej kaplicy, oprócz świętego Estevão, czczona jest Nossa Senhora das Mercês, z której wizerunkiem wiąże się pewna legenda. Ściany wewnętrzne są wyłożone płytkami z XVI i XVII wieku.
Fort, który nigdy nie został zbudowany
W 1808 r., podczas inwazji francuskich na Portugalię, które trwały od 8 grudnia 1807 r. do września 1808 r.
Obecnie z fortu pozostało tylko kilka murów, które są w złym stanie. W czerwcu 1808 roku francuski generał Thomières, żyjący w ciągłym niepokoju na wieść o zbliżającym się ataku wojsk angielskich, które wylądowały w Peniche, nakazał naprawę niektórych zrujnowanych fortyfikacji, a także budowę baterii na drodze do przylądka Carvoeiro oraz małego fortu w Baleal, który jednak nigdy nie powstał.
Fontanna Baleal
Do 1965 r. fontanna była jedynym źródłem wody dla mieszkańców Baleal. Ponieważ podłoże wyspy nie zawierało wody, musiało zostać zbudowane na wschód od wyspy, przed początkiem plaży. Fontanna ta została zbudowana w 1861 r., a zapłacił za nią José Joaquim Soares de Faria, który urodził się w Lizbonie i latem jeździł do Baleal.
Dziedzictwo naturalne
Dziedzictwo przyrodnicze Balealu jest rzadkiej urody. Wyspa Baleal, która podczas przypływu wygląda bardziej jak statek wycieczkowy, wyspa Pombas, wyspa/ląd, ukryta i cicha Praia das Cebolas, port lub Praia dos Barcos, plaża po północnej stronie oraz Lagide, płytka i spokojna, która rozciąga się od wyspy do plaży Almagreira z Pedras Muitas i Pedra Ruiva, są jednym z prawdziwych skarbów naturalnego rybołówstwa, a także kąpieli. Po stronie południowej (zatoka) znajduje się plaża, która od Ilha da Terra ("Ilhóterra") rozciąga się półkoliście na długości ponad trzech kilometrów aż do Praia de Peniche de Cima.
