Isla de La Deva i Playón de Bayas to pomnik przyrody znajdujący się w Księstwie Asturii (Hiszpania), w gminach Castrillón i Soto del Barco, na wschód od ujścia rzeki Nalón.
Dekretem 20/2002 rządu Asturii uznano go za pomnik przyrody. Zajmuje powierzchnię 109,57 ha, podzieloną między plażę Bayas i klify Punta Socollo (69,88 ha), wyspę La Deva (7,71 ha) oraz obszar morski między wyspą a wybrzeżem (31,98 ha). Jest on włączony do obszaru o znaczeniu dla Wspólnoty Cabo Busto - Luanco oraz do obszaru specjalnej ochrony ptaków o tej samej nazwie.
Playón de Bayas
Playón de Bayas, o długości prawie 3 km, jest najdłuższą piaszczystą plażą w Asturii. Jego powstanie nie jest przypadkowe. Wynika to z dużej ilości osadów niesionych przez rzekę Nalón, która odwadnia prawie dwie trzecie regionu Asturii i która znajduje się na zachód od plaży. Dominujące prądy przybrzeżne Morza Kantabryjskiego, płynące z zachodu na wschód, wciągają te osady, powodując ich spływanie w kierunku cypla przylądka Vidrias i osadzanie na piaszczystym obszarze Bayas, co prowadzi do powstania ważnego systemu wydm, przerwanego jedynie przez ujście potoku Fontebona, który wyznacza granicę między gminami Soto del Barco i Castrillón.
Zbiorowiska roślinne na plaży, które są rozmieszczone na osadach naniesionych przez pływy, są dobrze reprezentowane, z częstym występowaniem ostróżeczki plażowej (Euphorbia peplis), uznanej za gatunek wrażliwy na zmiany siedliska i występującej tylko w dwóch innych miejscach w Asturii: na plaży Barayo, na granicy gmin Navia i Valdés, oraz Frejulfe (Navia).
Najlepiej rozwinięte są jednak zbiorowiska wydm białych, zdominowane przez wysoką kłączową trawę - barwinek (Ammophila arenaria subsp. australis), w których często pojawiają się inne rośliny prawnie chronione, np. morska bulwa (Pancratium maritimum), roślina cebulowa o efektownych białych kwiatach, zaliczana do gatunków o szczególnym znaczeniu.
Zbiorowiska wydm szarych nie są zbyt rozległe i są silnie zdegradowane przez plantacje sosnowe i eukaliptusowe. Mimo to w Bayas występuje wiele gatunków flory charakterystycznych dla wydm szarych. Dlatego też nierzadko można zaobserwować ostrożeń morski (Crucianella maritima), sałatę słodką (Reichardia gaditana) lub psiankę morską (Medicago marina), wszystkie te gatunki są chronione i występują na kilku stanowiskach wzdłuż wybrzeża Asturii.
Jest on zachowany w dość dobrym stanie i na szczęście w pobliżu nie ma żadnych budynków, które odciągałyby uwagę od linii brzegowej i otoczenia plaży. Ze względu na uznanie tego obszaru za pomnik przyrody nie zezwala się na wprowadzanie gatunków allochtonicznych, wydobywanie piasku, budowę budynków i inne zmiany w ekosystemie.
Obecnie istnieje ścieżka nadmorska o długości prawie 10 km, która zaczyna się na plaży Arnao i prowadzi do wschodniego krańca plaży Bayas. Jest to ścieżka dla pieszych biegnąca wzdłuż kilku plaż w okręgu Castrillón.
Wyspa Deva
Wyspa La Deva to kwarcytowy cypel położony na wschodnim krańcu plaży Bayas, prawie naprzeciwko przylądka Vidrias i około 350 m od brzegu. Z powierzchnią około 800 na 400 metrów i wysokością prawie 90 metrów w koronie, jest to bez wątpienia największa z wysepek u wybrzeży Asturii.
W pokrywie roślinnej można wyróżnić trzy rozpoznawalne pasy klifów wybrzeża kantabryjskiego. Pierwsze pasmo, o bardzo niewielkim pokryciu, składa się z gatunków zielnych, które zakorzeniają się w szczelinach klifu; drugie pasmo to łąki Festuca rubra ssp. pruinosa; trzecie pasmo to zarośla, głównie gorycz i wrzos.
Wyspa jest wykorzystywana przez liczne ptaki morskie jako miejsce gniazdowania lub schronienia. Warto wspomnieć o prawie pięciuset parach mew żółtonogich (Larus michahellis), które gniazdują na wyspie, będącej jedyną kolonią, która często rozmnaża się na wybrzeżu Asturii. Jest również wykorzystywana jako schronienie przez inne gatunki mew, kormorana wielkiego (Phalacrocorax carbo), a nawet czaple (Ardea cinerea).
Jednak najbardziej godnym uwagi aspektem jest gniazdowanie kilku prawnie chronionych gatunków skatalogowanych jako szczególnie interesujące: kszyka (Phalacrocorax aristotelis), petrela burzowego (Hydrobates pelagicus) i sokoła wędrownego (Falco peregrinus). Występuje tu także podgatunek jaszczurki skalnej (Podarcis muralis rasquinetti).
Nazwa Deva jest powszechna w wielu miejscowościach Asturii i uważa się, że pochodzi od przedrzymskiego bóstwa związanego z kultem wody [potrzebny cytat].
