Costa de la Luz to hiszpańskie wybrzeże Zatoki Kadyksu. Jest to region w południowo-zachodniej części Andaluzji, który rozciąga się wzdłuż wybrzeża prowincji Huelva i Kadyks, od ujścia rzeki Gwadiany do Tarify.
Jest to cel turystyki krajowej, a także cel podróży obcokrajowców, głównie Francuzów, Anglików i Niemców. Rozwój miast na niektórych obszarach wybrzeża przyniósł korzyści ekonomiczne, ale także spekulacje i agresję wobec środowiska.
Posiada bogatą ofertę turystyczną w zakresie bazy hotelowej i rekreacyjnej, zarówno słonecznej, jak i plażowej, a także wiejskiej, gastronomicznej i kulturalnej, pól golfowych, parków wodnych i przystani.
Warto wspomnieć, że spośród gmin Kadyksu, które tworzą Zatokę Algeciras, Algeciras, Los Barrios, San Roque i La Línea de la Concepción mają swoją linię brzegową na Costa del Sol.
Miasta i ich gminy wchodzące w skład Costa de la Luz w prowincji Huelva to: Ayamonte, Isla Canela, Punta del Moral, Isla Cristina, Casita Azul, Urbasur, Islantilla, Lepe, La Antilla, Cartaya, El Rompido, Nuevo Portil, El Portil, Punta Umbría, Mazagón, Palos de la Frontera, Moguer, Huelva, Almonte, Matalascañas i wybrzeże Coto de Doñana, przy czym to ostatnie nie jest aktywne turystycznie, oraz w prowincji Kadyks: Sanlúcar de Barrameda, Chipiona, urbanizacja Costa Ballena, Rota, El Puerto de Santa María, San Fernando, Kadyks, Chiclana de la Frontera i jej urbanizacja Novo Sancti Petri, Conil de la Frontera, Los Caños de Meca, Barbate, Zahara de los Atunes, Vejer de la Frontera i Tarifa.
Costa de la Luz ma bogatą historię sięgającą XII w. p.n.e. Do atrakcji kulturalnych należą Baelo Claudia, dobrze zachowane ruiny małego rzymskiego miasta, Przylądek Trafalgar, gdzie w 1805 r. angielski admirał Horatio Nelson pokonał w zasięgu wzroku połączoną flotę francuską i hiszpańską oraz klasztor La Rábida.
W klasztorze La Rábida w Palos de la Frontera, niedaleko Huelvy, Krzysztof Kolumb szukał pomocy u franciszkanów, chcąc pozyskać ich jako obrońców swojego planu wyruszenia w odkrywczą podróż. Zapoznali oni Kolumba z bogatą miejscową rodziną żeglarską, braćmi Pinzón, którzy w końcu przekonali katolickich monarchów, Ferdynanda i Izabelę, do wysłuchania propozycji wsparcia Kolumba. Dzięki patronatowi królewskiemu i współpracy z Pinzónami Kolumb zdołał zapewnić sobie trzy statki i miejscowe załogi z okolic Huelvy. W rzeczywistości panuje przekonanie, że Kolumb wybrał ostateczną trasę na zachód po rozmowie z miejscowym żeglarzem o imieniu Alonso Sánchez.
W XX wieku wybrzeże Costa de la Luz przekształciło się z miejsca rolniczego w region otwarty na świat dzięki masowej turystyce od lat 60. ubiegłego wieku, co przyczyniło się do znacznego rozwoju gospodarczego i urbanistycznego.
Oprócz plaż i słońca jest tu wiele możliwości spędzania wolnego czasu, takich jak restauracje, golf, kitesurfing, żeglarstwo i inne sporty wodne.
Wśród wiosek, miasteczek i plaż najbardziej interesujących dla odwiedzających Costa de la Luz (w kolejności od północnego zachodu do południowego wschodu) znajdują się: Ayamonte, Isla Cristina, Islantilla, La Antilla, Playa de Nueva Umbria, Cartaya, Punta Umbria, Matalascañas, Sanlucar de Barrameda, Chipiona, El Puerto de Santa Maria, Cadiz, Chiclana de la Frontera, Conil de la Frontera, Zahara de los Atunes, Los Caños de Meca, Vejer de la Frontera, Bolonia i Tarifa.
Inne miejscowości wzdłuż wybrzeża, o nieco mniejszym znaczeniu turystycznym (w kolejności od północnego zachodu do południowego wschodu), to: Isla Canela, Islantilla, La Antilla, El Terrón, Cartaya, El Rompido, Mazagón, Rota, Puerto Real, San Fernando i Sancti Petri.
Innym interesującym obiektem jest stacja badań atmosfery El Arenosillo, gdzie czasami wystrzeliwane są rakiety.
Warto podkreślić znaczenie chronionych obszarów przyrodniczych: Doñana, Zatoka Kadyksu, klify i bagna Barbate, Tinto i Odiel, bagna rzeki Piedras i Flecha del Rompido, laguna El Portil, bagna Isla Cristina itd., jak również ważnych ośrodków turystyki kulturowej, takich jak Baelo Claudia, Przylądek Trafalgar czy miejsca związane z Kolumbią, takie jak klasztor La Rábida, Palos de la Frontera i Moguer.
Wybrzeże Costa de la Luz jest szczególnie znane z piękna chronionych rezerwatów przyrody i szeregu atrakcji przyrodniczych najwyższej klasy. Należą do nich: Park Narodowy Doñana, w którym od czasu do czasu można spotkać zagrożone gatunki, takie jak orzeł cesarski i ryś iberyjski; malownicza Zatoka Kadyksu; strome wybrzeże południowej części wybrzeża andaluzyjskiego; bagna Barbate i przybrzeżne klify La Breña (oba w parku przyrody La Breña y Marismas de Barbate); oraz rozległe tereny podmokłe u ujścia rzek Tinto i Odiel, gdzie licznie występuje ptactwo wodne, a w sezonie także inne ptaki wędrowne, w tym bociany i flamingi.
Plaże na Costa de la Luz tworzą zazwyczaj niekończące się wydmy z drobnym piaskiem i rodzimą roślinnością, a czasami towarzyszą im lasy sosnowe. Dominują tu złoty piasek i słońce, które jest widoczne niemal o każdej porze dnia i o każdej porze roku. Nazwa pochodzi od żywego światła, które podkreśla schludność ulic, bielone ściany, złote wydmy i odbicie morza.
Conil de la Frontera
( 10.6 km ←)
Chiclana de la Frontera
( 24.8 km ↖)
Alcalá de los Gazules
( 32.9 km ↗)