Charco del Palo to ośrodek dla naturystów położony na północno-wschodnim wybrzeżu wyspy Lanzarote, na Wyspach Kanaryjskich. Miejscowość została założona około 1970 roku przez Niemca Gregora Kaisera. Był to pierwszy kurort naturystyczny założony na Wyspach Kanaryjskich. Nudyzm jest dozwolony w całej wiosce i powszechnie praktykowany. Aby zapewnić prywatność, ośrodek jest położony na uboczu, na końcu 3-kilometrowej drogi dojazdowej. Odwiedzający to głównie Niemcy, Brytyjczycy i Holendrzy. Liczba ludności wsi wzrosła z 82 w 2000 r. do 229 w 2011 r., a następnie zmniejszyła się do 144 w 2019 r. Liczba ludności wsi wzrosła z 82 w 2000 r. do 229 w 2011 r., a następnie zmniejszyła się do 144 w 2019 r.
Pierwotnie nosiła nazwę Castillo del Papagayo, ale aby uniknąć pomyłki ze znaną nudystyczną Playa del Papagayo w Playa Blanca na południu Lanzarote, wybrano nazwę Charco del Palo, która odnosi się do nadmorskiego basenu położonego na klifie. Większość bungalowów i domków w wiosce znajduje się na klifach, ale nazwa Charco del Palo została zmieniona na Charco del Palo.
Większość bungalowów i mieszkań jest własnością prywatną; wiele z nich jest wynajmowanych na czas nieobecności właścicieli. Niemiecka organizacja turystyczna dla nudystów Oböna posiada tu również kompleks apartamentów. W miejscowości znajduje się kilka restauracji (Lily's Bar, Jardín Tropical i Cueva Paloma) oraz mały supermarket. Na tarasach tych miejsc często uprawia się nudyzm.
Miejscowość jest zbudowana na jasnym, piaszczystym podłożu, ale wybrzeże jest kamieniste, bez plaż. Są jednak trzy jaskinie, w których można się bezpiecznie kąpać w morzu.
Charco del Palo znajduje się w pobliżu wiosek Mala i Guatiza, oddalonych o około 3 kilometry, które są obsługiwane przez regularne linie autobusowe kursujące między stolicą Arrecife a północną częścią wyspy. W krajobrazie dominują pola kaktusów z rodzaju Opuntia (lokalnie zwanych tunera), na których rośnie koszenila karminowa (Dactylopius coccus), oraz kilka wygasłych stożków wulkanicznych.
Miejscowość jest w większości położona w obrębie gminy Haría, ale w południowej części graniczy z Teguise. Wszystkie grunty publiczne na tym obszarze są własnością pierwotnego właściciela, który jest odpowiedzialny za świadczenie usług publicznych. Jednak w ostatnich czasach mieszkańcy domagają się usług publicznych, takich jak kanalizacja, brukowanie i oświetlenie ulic, i prowadzą kampanię na rzecz odpowiedzialnego udziału gmin w ich utrzymaniu.[13