Plaża Laida, położona w biskajskiej gminie Ibarranguelua, w Kraju Basków (Hiszpania), to plaża o cechach wydmowych, złotym piasku i dwóch różnych obszarach: jednym z prądami i drugim z falami, otwartym na Morze Kantabryjskie. Obszar ten znajduje się na terenie Rezerwatu Biosfery Urdaibai, ogłoszonego przez UNESCO w 1984 roku. Istnieje organ administracyjny zależny od obecnego Regionalnego Ministerstwa Środowiska, Planowania Terytorialnego, Rolnictwa i Rybołówstwa - Kuratorium Urdaibai, które jest organem zarządzającym tym obszarem chronionym.
Szerokość geograficzna 43º 23'57,70122".
Długość geograficzna -2º 41'6,418".
Pływy niskie: 59,109 m²
W czasie przypływu: 38,189 m²
Oferuje wiele możliwości uprawiania sportów, takich jak windsurfing, kajakarstwo, żeglarstwo, wędkarstwo… a z jego brzegu można dostać się na słynną lewą falę Mundaka, która przyciąga surferów z całego świata.
Znajdują się tam również dobre prysznice, toalety publiczne, przebieralnie, fontanny, stojaki na rowery, restauracje i ruchliwe pole namiotowe.
Posiada certyfikaty ISO 9001 i ISO 14001 dotyczące odpowiednio jakości i ochrony środowiska.
Wydmy Laida istniały do połowy lat 50. ubiegłego wieku, kiedy to zniknęły z powodu wielkiego sztormu morskiego. Od lat 60. XX wieku zwiększona presja ludzka na wybrzeżu uniemożliwiła osiedlanie się roślinności wydmowej na plaży, co zwiększyło erozję i utratę piasku spowodowaną działaniem morza i wiatru. Z tego powodu Rezerwat Biosfery Urdaibai za jeden ze swoich priorytetowych celów uznał regenerację i ochronę naturalnych ekosystemów.
Realizowany jest projekt mający na celu regenerację ekosystemu wydm w Laida.
Prowadzony jest także monitoring naukowy w ramach Katedry Unesco ds. Zrównoważonego Rozwoju i Edukacji Ekologicznej w Sferze Rezerwatu Biosfery Urdaibai oraz w ramach linii dotacji Katedry Unesco ds. Zrównoważonego Rozwoju i Edukacji Ekologicznej, która obejmuje monitoring naukowy.
Z jednej strony, "Monitoring i ocena sedymentologiczna projektu regeneracji wydm w Laida" autorstwa Alejandro Cearrety, Manu Monge i Eneko Iriarte.
Z drugiej strony, "Monitoring biologicznej kolonizacji plaży Laida", autorstwa Maríi Blázquez Sánchez i Idoia Díez Balboa.
Inną częścią tego monitoringu naukowego jest "Monitoring morfodynamiczny ujścia rzeki Oka (Rezerwat Biosfery Urdaibai)", prowadzony przez Alejandro Cearretę, Manu Monge i Eneko Iriarte.
Wreszcie, "Monitoring pojedynczych siedlisk i flory allochtonicznej w Rezerwacie Biosfery Urdaibai: przypadek piaszczystych ławic przybrzeżnych" (link uszkodzony, dostępny w Internet Archive; patrz historia, pierwsza wersja i ostatnia wersja), autorstwa Amadora Prieto Fernándeza.