Alcalfar lub Alcaufar to mała wioska rybacka położona w południowo-wschodniej części wyspy Menorka, w Hiszpanii. Pod względem administracyjnym podlega radzie miasta San Luis, które jest oddalone o około pięć kilometrów.
Liczy około 130 mieszkańców i jest położona na skraju zatoki, znanej jako Cala d'Alcalfar. Zatoczka ta, zakończona plażą, powstała w wyniku wydłużenia i zwężenia wlotu morskiego w kształcie ćwiartki koła. Na początku wejścia znajduje się wieża Alcalfar i l'Illot des Torn. Jest ona wystawiona na działanie fal i wiatrów z południowego wschodu, ma łagodne nachylenie, czystą wodę (zwłaszcza wiosną) oraz piaszczyste i porośnięte wodorostami dno. Po lewej stronie w kierunku morza, naprzeciwko Cova d'en Putó, znajduje się żyła zimnej wody, która wypływa z zatoczki.
To właśnie w zatoce Alcaufar w 1756 r. wylądowali Francuzi, którzy z sukcesem podbili wyspę Menorkę z rąk Brytyjczyków. Później, w 1781 r., między zatoką Mesquida a zatoką Alcaufar wylądowało około 15 tys. hiszpańskich żołnierzy pod dowództwem księcia Crillon, który dzięki tamie menorskiej uzyskał w 1790 r. tytuł księcia Mahon i wielkiego księcia Hiszpanii od króla Karola IV.
Otoczona uroczymi tradycyjnymi bielonymi domami i nabrzeżami, ta oszałamiająca zatoczka położona w dzielnicy Sant Lluís na południowym wybrzeżu Minorki nadaje szczególnego uroku dzięki przyjaznej nadmorskiej atmosferze. Woda jest spokojna i chroniona przez skaliste występy i wysepki.