Plaża w Santiago de Deva znajduje się na prawym brzegu ujścia rzeki Deva i stanowi część miasta o tej samej nazwie w prowincji Guipúzcoa, w Kraju Basków (Hiszpania). Od ujścia rzeki Devy oddziela go sztuczny falochron skalny. Jej piasek ma ciemny kolor, pochodzący od łupków skalnych z okolicznych gór, co jest cechą wspólną z sąsiednią plażą Hondar Beltz, położoną po drugiej stronie ujścia rzeki, należącą do Motrico, którego nazwa oznacza po hiszpańsku czarny piasek.
Plaża Deva ma 420 m długości i 160 m szerokości, która zmienia się znacznie w zależności od pływów morskich. Jej przedłużeniem jest plaża Lapari o długości 350 m i szerokości 90 m, znajdująca się po wschodniej stronie plaży Deba, która jest zamknięta przez pływy przypływające z Zumaya. Jego całkowita powierzchnia wynosi 80 tys. m².
Plażę otacza wspaniała promenada, która ciągnie się wzdłuż ujścia rzeki Devy, starego portu handlowego, i otwiera się na park promenadowy aż do centrum miasta.
Jakość jego wód była niska z powodu zanieczyszczeń, które Deva wciągnął do morza. Proces oczyszczania akwenu miał znaczący wpływ na poprawę stanu wody.
Na plaży tej powstają jedne z największych fal na wybrzeżu baskijskim. Jest to fala prawoskrętna zwana Sorgin-Zulo, która jest bardzo silna i może osiągnąć nawet 5 metrów. W dni, kiedy morze jest spokojne, fale osiągają szczyt wzdłuż plaży i bliżej brzegu, co sprawia, że jest to bardzo dobre miejsce do uprawiania surfingu.
Całkowicie miejska i wyposażona we wszystkie usługi plaża Deva jest podstawowym elementem, wokół którego kręci się turystyka w mieście.
Od końca XIX wieku miasto Deva jest ważnym ośrodkiem turystycznym w Guipúzcoa. Wielu turystów, zwłaszcza tych z Madrytu, zawsze spędzało tu trochę czasu. Jest to również plaża dla całego dorzecza Devy, a przede wszystkim dla miasta Eibar, czemu sprzyja komunikacja, która od zawsze opierała się na kolei.
Prace przeprowadzone pod koniec XX wieku w celu powiększenia piaszczystej powierzchni pozwoliły na utrzymanie połączenia z sąsiednią plażą Lapari, nawet w okresach przypływów, oraz na utrzymanie szerokości piaszczystej powierzchni na przyzwoitym poziomie podczas najwyższych pływów.
